Rozerwania ścięgien stożka rotatorów, powstają najczęściej wtórnie do zmian zwyrodnieniowych na tle przeciążeniowym, sumowania się mikrourazów lub jako konsekwencja przewlekłych zespołów uciskowych. U części pacjentów, zwłaszcza u osób poniżej 40 r.ż. rozerwanie stożka rotatorów powstaje w wyniku ostrych urazów stawu ramiennego. Uszkodzenie w obrębie stożka rotatorów oprócz występowania dolegliwości bólowych, charakteryzuje się brakiem lub ograniczeniem ruchomości stawu ramiennego, w zakresie za jaki odpowiada dany miesień wchodzący w skład stożka rotatorów. Najczęstsze uszkodzenia dotyczą mięśnia nadgrzebieniowego i w mniejszym stopniu podgrzebieniowego, Chorzy z tego typu rozerwaniem stożka mają trudności z zainicjowaniem ruchu odwiedzenia w stawie ramiennym.
Naprawa uszkodzonego stożka rotatorów, może być przeprowadzona przy użyciu technik artroskopowych. W trakcie zabiegu dokonuje się odbarczenia przestrzeni podbarkowej. Dzięki narzędziom artroskopowym dokonuje się mobilizacji kikutów ścięgien, a następnie przytwierdza się je za pomocą specjalnych szwów i kotwic wkręcanych do kości ramiennej. Długie uszkodzenia zmniejsza się zbliżając brzegi i zszywając je bok do boku. Udany zabieg naprawy uszkodzenia stożka rotatorów powoduje zazwyczaj ustąpienie dolegliwości bólowych i poprawę siły kończyny.
